عاشقان اهل بيت (ع) در اين خطه كويری نسبت به برگزاری اين مراسم سنتی مذهبی در جوار تنها فرزند بلافصل امام علی(ع) در ايران اهتمامی ويژه دارند و اين تعصب منحصر به‌فردشان جلوه‌هايی زيبا از دلدادگی‌شان به خاندان ولايت به نمايش می‌گذارد.از بامداد طلوع اسلام، ايرانيان با ذكاوت، طريقه زندگی و شيوه روشنايی رااز آئين آسمانی محمد مصطفی(ص) آموختند و با پيروی از مكتب جهان شمول اوخود را از تيرگی جهل و ظلمت گمراهی رهانيدند.
ديری نپاييد كه ايران، خاستگاه تشيع شد و فرزندان خاندان رسول گرامی اسلام(ص) در مقاطعی كه مورد آزار و اذيت سلاطين و حكام جور و ظلم قرارمی‌گرفتند به ايران هجرت می‌كردند و مورد استقبال مؤمنان و موحدانی قرارمی‌گرفتند كه دلباخته رسول راستين و آئين جاودانه‌اش بودند.
از جمله امام‌زادگان عظيم الشأن كه از رهگذر ظلم و ستم حاكمان ستمگر درسده نخستين هجری و به عنوان عطيه‌ای الهی و يادگاری از گلستان آل‌طه به سرزمين دوستداران اهل بيت(ع) مهاجرت كرد، حضرت محمد هلال بن علی(ع) ملقب به محمد اوسط و مشهور به هلال علی است.اين گوهر صدف امامت كه بعد از واقعه عاشورا به همراه ديگر برادرش عون بن علی(ع) مدينه را مجالی برای زندگی نيافته و فشار ظالمان وقت راتحمل‌ناپذير می‌يابد و دلی خونين از مصيبت فرزند دلبند زهرای اطهر(س)،حضرت سيدالشهدا(ع) و ياران باوفايش دارد، راه هجرت در پيش می‌گيرد.
منزل به منزل و وادی به وادی راه می‌سپارند و در هر اقليمی كه حاكمان جور ردپايی از خاندان اهل بيت (ع) می‌يابند تيغ مرگ برمی‌كشند و آنان را تعقيب می‌كنند تا اينكه در كارزاری نابرابر، عون بن علی (ع) شربت شهادت می‌نوشد و هلال بن علی(ع) به ناگزير معركه جنگ را ترك گفته و با استفاده از تاريكی شب به سوی سرنوشتی نامعلوم حركت می‌كند. اين ستاره پر فروغ خاندان عصمت و طهارت كه از سويی درد هجران ياران و برادران در سينه دارد و از سوی ديگر پيكرش به تيغ دشمنان دين خدا مجروح وپرجراحت گرديده پس از روزها و شب‌ها تعقيب و گريز در سرزمين آرام دشتی درمنطقه آران، كه در آن زمان در قلمرو حكومت قم و كاشان بوده است، در پناه پيرمردی مؤمن و خداترس و با بصيرت بنام بابايعقوب آرام می‌گيرد.
سه سال پايانی عمر گرانبارش را در كنار اين بنده صالح خدا به راز و نياز با خالق خويش می‌پردازد تا اينكه در شبی از شب‌های زيبای خدا و در ماه مهمانی خدا، رسول خدا(ص) را در خواب می‌بيند و از او مژده مهمانی وپيوستن به جد بزرگوار و پدر گرامی‌اش را می‌شنود و او با دلی مالامال ازعشق به رسول خدا(ص) مهيای ديار دوست می‌گردد.از آن پس مزار او مركز و ميعاد دوستداران اهل بيت(ع) و مطاف عاشقانی می‌شود كه تا به امروز نسل به نسل و به عنوان ميراثی جاودانه آيين عزادار آن بقعه شريف برپاست.حدود دو قرن پيش كه عالمی صاحب نام و با فضيلت بنام آيت‌الله ملاحبيب‌الله شريف كاشانی در شبی از شب‌های آسمانی و در رؤيايی معنوی، گلايه اميرالمومنين(ع) از عدم زيارت فرزندانش را در خطه آران و بيدگل می‌شنود،خود همراه كاروانی از مؤمنان كاشانی برای عرض ارادت به آستان مقدس فرزندعلی بن ابيطالب(ع) با پای پياده به راه می‌افتد و زائر بارگاه نورانی حضرت محمد هلال بن علی(ع) می‌شود.
در آن زمان كه دشت آران با مركز آبادی فاصله‌ای داشته بر اثر توجه ويژه علما، مؤمنان و ساكنان و مجاوران بقعه امامزاده در قلب شهر قرار گرفته است.از همان زمان، 21 رمضان سالروز شهادت مولی الموحدين علی بن ابيطالب(ع)،روز زيارتی حضرت محمد هلال(ع) نام می‌گيرد و هيئات مذهبی و عاشقان اهل بيت(ع) از شهرهای اطراف به‌ويژه كاشان در صحن مطهرش حضور يافته و باتسليت به محضرش به اقامه عزا می‌پردازند.
اين امامزاده لازم‌التعظيم كه فرزند بی‌واسطه نخستين معصوم اميرمؤمنان علی بن ابيطالب(ع) است كه نسب مادری‌اش به دختر رسول خدا(ص) می‌رسد.اينك بی‌قراران عشق علوی را می‌توان در اين بارگاه نورانی به تماشا نشست كه چنان پروانه‌وار در همه ايام و اوقات، در مطاف حرمش می‌چرخند و چراغ اين بقعه را روشن نگاه داشته‌اند تا پرچم دين رسول خدا (ص) و مكتب تشيع علوی را برای روزگاران به ميراث نهند و در امتداد تاريخ اطاعت‌پذيری وارادت خود به رسول خدا و خاندان پاكش را به نمايش گذارند.حرم حضرت محمد هلال بن علی(ع) اينك نگين انگشتری كوير و نجف اشرف ايرانيان عاشق علی(ع) و آل اوست و طبق سنتی 200 ساله مردم خطه ولايتمداركاشان و آران وبيدگل در روز 21 رمضان سالروز شهادت مولای متقيان در جوارملكوتی فرزند بلافصلش هلال بن علی(ع) در آران و بيدگل جمع شده و درمراسمی باشكوه به عزادارای می‌پردازند.
ياد آور می شود، آستان مقدس حضرت محمد هلال بن علی (ع) در شهرستان آران‌وبيدگل، شمالی‌ترين نقطه استان اصفهان واقع شده است.
دیدگاهتان را بنویسید