حسن بیدار مغز آرانی متخلص به فهیمی در سال 1300 شمسی در دیار ادب پرور آران دیده به جهان گشود. در چهار سالگی پدر و مادرش را از دست داد و تحت سرپرستی مادر بزرگ خود رشد کرد.
خواندن و نوشتن را در مکتب خانه فرا گرفت. وقتی به سن جوانی رسید مدتی را به شغل آزاد گذراند و پس از آن در شهرداری آران مشغول کار شد، بعد از شهرداری به اداره ی برق کاشان منتقل و تا سال 1367 شمسی در آنجا اشتغال داشت.

بیدار مغز آرانی در 12 سالگی احساس کرد که می تواند شعر بسراید. قریحه شاعری و ذوق خدادی وی موجب شد اولین سروده های خویش در دوازده ، سیزده سالگی به اهل ادب تقدیم نماید .این احساس را با غزلی ساده و بدون آنکه در بند سبک و وزن و قافیه باشد سرود و از آن پس با شرکت در محافل و انجمن های ادبی کاشان و آران با خواندن سروده های خود استعدادش را در قالب های گوناگون سکوفا کرد، و در جرگه اهل ادب و سخن در آمد.

وی در شعری خود را چنین معرفی می کند :” « حسن » نام و شهرت «فهیمی» منم / در آرانِ ایران بود موطنم ”
او نسبت به شعر کلاسیک تعصب خاصی داشت و شعر نو را اصلاً نمی پسندید. وی سال ها در انجمن های ادبی کاشان و آران فعالیت چشم گیر داشت .
فهیمی از حافظه ای قوی برخوردار بود و اشعار فراوانی در حفظ داشت.
او انسانی صمیمی و عاطفی، ساده زیست و بی تکلف، مودب به آداب و منظم بود.

سرانجام این انسان فرزانه در فروردین سال 1374 بر اثر بیماری در کاشان، به دیار باقی شتافت . و پیکرش پس از انتقال به آران در آستان حضرت محمد هلال بن علی (ع) به خاک سپرده شد.

ایشان تحقیقاتی در زمینه فرهنگ و تاریخ زادگاه خود به عمل آورد که شایسته است چاپ و منتشر گردد. دیوان غزل سرای معاصر شامل غزلیات و قصاید و ترانه ها و ابیات در سال 1382 چاپ به جامعه ی فرهنگ و ادب تقدیم شد.
از اشعار اوست :
چشمت به غمزه غارت دلها نکرد، کرد دلها به تار زلف تو مامو نکرد، کرد
عشقت مرا به کوه و بیابان نبرد، برد سرگشته ام به دشت تمنا نکرد، کرد
بادصبا برای تو حالم نگفت، گفت شرح غمم برای تو افشا نکرد، کرد
مهرتو خانه در دل تنگم نساخت، ساخت ویرانه خانه ی دلم آیا نکرد، کرد
یارم مرا به روی خود عاشق ندید، دید جور و جفا فزون به دل ما نکرد، کرد
هوشم ز سر و ناز دو ابرو نبرد، برد افسونم از دو نرگس شهلا نکرد، کرد
عشاق را ز تیغ دو ابرو نکشت، کشت بر خونشان به خنده تماشا نکرد، کرد
حکمی برای قتل «فهیمی» نداد، داد و آنگه به حکم قتل من امضاء نکرد، کرد