الهی بهر قربانی به درگاهت سر آوردم / نه تنها سر برایت بلکه از سر بهتر آوردم
پی ابقای قدقامت ، به ظهر روز عاشورا/ برای گفتن الله اکبر ، اکبر آوردم
برای کشتن دُونان به دشت کربلا یا رب !/ چو عباسِ همایون فر ، امید لشکر آوردم
پی آزادی نسل جوان از بند استعمار / برادر زاده ای چون قاسم فرخ فر آوردم
علی را در غدیر خم نبی بگرفت به روی دست / ولی من روی دست خود علی اصغر آوردم
علی انگشتر خود را به سائل داد اما من / برای ساربان انگشت با انگشتر آوردم
برای آن که هم دردی کنم با مادرم زهرا / برای خوردن سیلی سه ساله دختر آوردم
حسن را گر که از لَختِ جگر آکنده شد تشتی  / ولی من سر برای زینب ، تشت زر
آوردم
برای آن که قرآنت نگردد پایمال خَصم  / برای سمّ مرکب ها خدایا پیکر آوردم
اگر با کشتن من دین تو جاوید می گردد / برای خنجر شمر ستمگر ، حنجر آوردم.

( سنج …….)

سر جدا حسین شد کشته حسین // حسین
ای حسین من نور عین من // حسین

( سنج ……)

کربلا حسین
سرجدا حسین
نینوا حسین
*************
ای حسینیان
ماه محرم است
دلا پر از غم است
خدا قسمت کند
بریم به کربلا
کنار قتلگاه
بپا کنیم عزا
در کرببلا
در راه خدا
*************
هفتاد و دو تن
جان کرده فدا
در کرببلا شد قحطی آب
از سوز عطش
سکینه کرده غش
*************
گفت عمو بیا
از بَهرِ خدا
بیا رو مشک آب
عموی با وفا
*************

با چه کار و زار
رفت شطّ فرات
هیچ کس نکند
چنین عهد و وفا
*************

لبانش تشنه بود
بیاد تشنگان
نخورده آب روان
مشک کرده پُر آب
*************

به سوی خیمه ها
در راه خدا
دست گشته جدا
تیری از جفا
خورد به مشک آب
*************

در خیمه سرا
امید کودکان
قطع گشت به خدا
*************

گفت و شاه دین
با پسرعلی
علی اکبر من
چشمِ تَرِ من
رفتی بَرِ من
گلِ پرپر مَن
خون شد دل من
*************

برخیز و زجا
در این دشت بلا
مادرت بُوَد
به خیمه چشم به راه
*************

قاسم جوان
عزیز مجتبی
کنار قتله گاه
به خون بسته حنا
عروسیش عزا
نو عروس آن
به حجله چشم به راه
*************

شاه کربلا
حسین سر جدا
غریب نینوا
رفت به خیمه گاه
*************

بر اهل بیت خود
می کند وداع
طفل شیر و خوار
اصغر رباب
گشته بی قرار
روی دست باب
برای قطره آب
ز تیر حرمله
شهید گشت به خدا
*************

در کرببلا
شمر بی حیا
رفت به قتله گاه
با جور و جفا
بریده از قفا
سر زتن جدا
کرد به نیزه ها
*************

تا خرابه شام
دست اهل دون
چوب خیزرون
بر لبان او
شاهنشه دین
مس زد آن یزید
*************

کنار قتله گاه
گفتُ و فاطمه
انا العطشان حسین
انا الغریب حسین
انا الشهید حسین
*************

ای حسین من ، نور عین من
اکبرت چه شد
اصغرت چه شد
قاسمت چه شد
هر سه کُشته شد؟
*************

عباس و علی
خورد و زخم تیر
عمود آهنین به فرق نازنین
روی اسب و زین
آمد به زمین
*************

کنار علقمه
گفت و فاطمه
عباس پسرم
برخیز بَرِ من
از بهر تو من
خون شد دل من
*************

به جان مادرت
من آورده ام
در کرببلا سوخته خیمه ها
*************

صد آه و فغان
بوده بَر مَلا
علی شیر خدا
بُود صاحب عزا
*************

از ظلم یزید
اهل بیت دین
گشته اند اسیر
*************

ما حسینی ایم
حسین شعار ماست
افتخار ماست .
*************

اَجرت با حسین .
از واقعه دشت کربلا
خون گشته دلِ زینب به خدا
*************

آن قامت خم گشت با حالِ فِکار
اشک ریخته است چون ابر بهار
*************

گفته با حسین شاه کربلا
عهد من و تو بسته با خدا
*************

تو به عهد خود کرده ای وفا
من کجا رَوم جان کنم فدا
لبِ تشنه رَوی ، رو به قتله گاه
به سوز دل کنم من آه و فغان
گفت پیاده شو روی ذوالجناح

و*************
صیت مادرم آمدت به یاد
من گلوی تو بُوسمت دو جا
*************

ای زینب جان غم پرور من
با مصیبت ها خون گشت دل من
*************

از بهر جوانان پرپرم
از داغ جوانی اکبرم
از داغ ابوالفضل برادرم
بی پشت و پناه سپاه لشگرم
*************

خواهرم برو ، رو به خیمه ها
طفلان مرا دلداری نما
*************

صبح روشنت گشت چو شام تار
شد کار حسین ات دیگر تمام
*************

من که می روم به میدان بلا
سیر گشتم از این دنیا به خدا
آماده برفت رو به قتله گاه
سر مبارکش بریده از قفا
*************

ذوالجناح ، بی صاحبش به راه
آمدش رسید رو به خیمه
زین واژگون ، یال غرق خون
شیهه می زند ، می دهد ندا
کشته شد حسین ، کشته شد حسین
*************