مشخصات و ویژگی های شعر ؛

قالب : قصیده ، در 16 بیت

قافیه ها : کردگار ، نهار ، اقتدار ، چهار ،
چادر و …

تاریخ سرودن : شعر پس از آزادی حضرت امام خمینی (ره) از زندان یعنی 15 فرودین 1343
و در فاصله بسیار نزدیکی از آن تاریخ سروده شده است .
 

توضیح و یادآوری :

این شعر بسیار زیبا از اثر یکی از جان نثاران امام خمینی (ره) است که ادعای
شاعری نداشته و اشعار خود را برای توصیف امام نمی دانسته است . این اشعار پس از
نیمه فروردین 1343 ؛ شاعر در زادگاهش آران و بیدگل می سراید و چاپ خانه حکمت قم آن
را چاپ می کند و این سروده در همان زمان در سراسر کشور در مکان های متبرکه و مساجد
توزیع می گردد و نسخه ای از آن را به اطلاع رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی (ره)
تقدیم می گردد .
و اینک آن قصیده ؛
 

« سید نیکوسیر »

« می سرایم از دل و جان حمد و شکر کردگار / هم به هر سال و مه و هر هفته و لیل و
نهار
آن خداوند معظم کز ره لطفِ عمیم / داد آقای خمینی را شکوه و اقتدار
حجت الاسلام و عصر و آیت الله زمان / رهبر اسلامیان و وارث هشت و چهار
موسوی آن سید نیکو سیر کز بهر دین / هم چو جدش موسی جعفر به زندان شد دچار
از برای آزمایش خواست تا یزدان پاک / مرجع تقلید را سازد به مردم آشکار
ز آن که بشناسد زهر فردی ز افراد بشر / کیست پرچم دار دین و کیست صاحب اختیار
وانگهی بنمود از زندان غم او را اخلاص / زین بشارت شد به ایران جشن و شادی برقرار
دَم به دَم گردید ظاهر بهجت و وجد و فرح / از تمام پیرو قرآن به هر شهر و دیار
اُمتان مصطفی زین مژده در عیش و نشاط / یک به یک از پیرو برنا ، از صغار و از کبار
شد چو برپا بانگ تبریک از سر شوق و شعف / از همه احباب و یاران ، از یمین و از
یَسار
هر که باشد شیعه ی اثنی عشر از جان و دل / بایدش بر خویشتن سازد فتوّت را شعار
ای خداوند ! به حق چهارده معصوم پاک / حوزه ی علمیه ی قم را تو بنما پایدار
به آقای خمینی دِه تو نصرت از کرم / تا کمر بندد برای یاری دین استوار
نایب صاحب زمان ، ای آیت عظمای حق / ای که هستی بی کسان را از عنایت غم گسار
شیعیان مرتضی یک سر ثنا گوی تو اند / بالا حض « مائل » که باشد از ارادت جان نثار
قابل تمجید و وصف نیست گر اشعار او / لیک از مداحیت دارد به عالم افتخار

شاعر که عارفی روشن دل و روشن ضمیر است این سروده را در اوج خفقان ستم شاهی ، در
دوران پس از قیام 15 خرداد 1342 که مردم رنج ها و سختی های فراوان تحمل نموده اند و
رهبر انقلاب آنان به زندان غم گرفتار شده و آن گاه به لطف حق تعالی و فشار علما و
اعتراضات مردم از حبس استخلاص یافته ، می سراید .

ه پس از حمد و سپاس الهی به خاطر لطف عمیم خویش
به امام خمینی (ره) شکوه و اقتدار می بخشد ، آن انسان فرزانه و عالمی که حجت اسلام
در عصر آیت الله زمان و پیشوای اسلام خواهان و بازمانده ی دوازده امام پاک است .

آن سید پاک سرشت و نیکو نهادی که به خاطر اعتلای کلمه ی توحید و دفاع از دین مانند
جدش جضرت امام موسی بن جعفر (ع) زندانی می شود تا وسیله ی آزمایشی برای شناخت مرجع
تقلید واقعی برای مردمان شود . و به جهانیان بفهماند که پرچمدار دین و صاحب اختیار
و ولایت در جامعه چه کسی است .
رهایی آن انسان بزرگ باعث شادی همه ی مردم ایران در سراسر نقاط به ویژه پیروان قرآن
می شود این امر باعث شادمانی و نشاط تمامی دوستان و یاران انقلاب و اعلام تبریک از
روی شعف و شادی به یکدیگر می گردد .

شاعر عقیده دارد ، شیعه واقعی کسی است که جوان مردی را شعار خود قرار دهد و آزاد
مرد باشد . در ادامه شاعر از خداوند به حق چهارده معصوم پاک می خواهد که اولاً حوزه
ی علمیه ی قم را دوام و قوام بخشد ثانیاً به رهبری انقلاب اسلامی حضرت امام (ره)
نصرت عطا فرماید تا ایشان برای یاری دین کمر همت بندد ثالثا آن آیت بزرگ الهی ،
پابرهنگان و بی کسان را غم گسار باشد .

وی اعتقاد دارد که شرط شیعه مرتضی بودن ثنا و ستایش از امام است و می گوید علاوه بر
این که جان نثار اوست ، اشعار خود را قابل وصف و تمجید او نمی داند اما به این
مداحی در جهان افتخار می کند .

به کاربردن ترکیب های « حجت الاسلام عصر ، آیت الله زمان ، رهبر اسلامیان ، وارث
هشت و چهار سید نیکو سیر ، آزمایش الهی زندانی شدن ، رهایی از زندان غم ، پایداری
حوزه ی علمیه ی قم ، نایب صاحب زمان ، آیت عظمای حق ، یاور دین ، غم گساری بی کسان
همگی از ارادت شاعر به این انسان عالم و آگاه دارد .

شاعر روشن دل در 30 بهمن 1354 روح پاکش به دیار باقی شتافت . و در صحن مطهر آستان
مقدس حضرت محمد هلال بن علی (ع) شهرستان آران و بیدگل در دل خاک آرمید .

منبع :
توصیف خاکیان از آفتاب ؛ مصطفی فیض ، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی ، چاپ اول
، تهران ، 1381 .
 

نویسنده : علی محمد سلطان
محمدی آرانی